อับปรี :)

อับปรี :)
55+

ประโยชน์ของการเรียนทำบล็อก...พิมเองนะเนี่ย :)

1. ได้รู้จักเพื่อนๆมากขึ้น ด้วยการเข้าไปดูเพจของเพื่อนๆ
2. ได้ฝึกการทำหน้าเพจด้วยตัวเอง เผื่อการทำธุรกิจในอนาคต
3. ได้รู้จักเเบ่งปันประสบการณ์ดีๆกับเพื่อนๆที่เข้ามาดู
4. ทำดีๆเเล้วสามารถเก็บเป็นพอร์ตโฟลิโอได้
5. สามารถหาสาระมาเเบ่งปัน เเละได้รับความรู้จากข้อมูลจากเพจของเพื่อนๆ

ไประยองกันมั้ย ย

ไประยองกันมั้ย

ไประยองกันมั้ย
อยากไปสัด

วันอังคารที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551

เฮ่ยย ย

เมื่อวานคะแนนออก อ๊าก ก ก

เมื่อคะเเนนทุกวิชามารวมกัน มันช่างเน่า

ไฟน่อลต้องตายเเน่ๆๆ

เพื่อนๆทำไมคะเเนนดีๆกันหมดเลยหวะ

เทอมนี้จะเอา 4 หมดให้ได้เลย

ปีหน้าอยากอยู่ห้อง QUEEN หวะ

เเต่เกรดเทอมเเรกเน่าสนิท

คอยลุ้นเอาเเล้วกัน **

วันเสาร์ที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551

อีกไม่กี่วันในห้องๆนี้

946...ห้องนี้...
ทำให้คน 46 คนที่มาจากทั่วประเทศ
เเต่ละคนไม่รู้จักกัน
ได้ใช้เวลาเพียง 8 เดือนอยู่ด้วยกัน
ได้รู้จักรุ่นพี่ห้อง รุ่นพี่สาย
เเม้จะเป็นเวลาอันสั้น
ที่เราได้เรียนมาด้วยกัน
เเต่เราก็รักกัน...รักกันที่สุด

ปีหน้า..เราก็คงเจอกันอีก
เเต่คงไม่ได้มาหลับคาบชีวะ คาบสังคมด้วยกัน
มานั่งเล่นไพ่ด้วยกัน
มานั่งขำหน้าเชี่ยก้อดด้วยกัน
มาดูมายากลปันยาอ่อนด้วยกัน
คงไม่มีอีกเเล้วหวะ

ไม่รู้เหมือนกันนะ
ว่าคนอื่นจะรู้สึกยังงัย
เเต่กุ..รักห้องนี้สุดๆเลยว่ะ

รัก...ตลอดไป

วันอังคารที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2551

กลอน 70 ปีเตรียมอุดมศึกษา เเต่งเอง

กว่าจะรัก...เท่าวันนี้
ลองนึกย้อนกลับไปในวันเก่า ที่พวกเราต่างคนต่างมุ่งหมาย
ด้วยความหวังสูงค่าเกินบรรยาย เราต้องได้เป็นศิษย์เตรียมอุดมฯ
ทุ่มเวลาทวนหนังสือด้วยใจมั่น ในวันนั้นต้องสมหวังที่สั่งสม
ตัวเรานี้ต้องได้เป็นที่ชื่นชม ต้องได้เข้าสู่สังคมโรงเรียนดัง
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง หลังจากเฝ้าคำนึงเเละคาดหวัง
เราได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของพลัง พระเกี้ยวน้อยฝากฝังไว้ในใจ
เราหลายคนสมหวังดั่งความคิด อีกหลายผิดหวังไว้ ฝันสลาย
ผ่านน้ำตาผ่านความหวังคนมากมาย เเต่สุดท้ายสู่จุดหมายเเห่งเดียวกัน
คือชีวิตของเราในวันนี้ ที่โชคดีเข้าเตรียมฯได้ดั่งใจฝัน
จะขยันหมั่นเพียรไม่เว้นวัน ให้สมที่ได้ฝ่าฟันด้วยตัวมา
ได้พบเจอเพื่อนสนิทมิตรใหม่ๆ กิจกกรมไหนอยากทำได้เข้าหา
เหล่ารุ่นพี่รับรุ่นน้องอย่างเฮฮา สนุกทุกคราทั้งอบอุ่นละมุนใจ
วันเวลาผ่านไปช่างเร็วนัก ความทรงจำยังสลักมิเลือนหาย
ยังรักเพื่อนครูอาจารย์มิเสื่อมคลาย มิสลายรัก ต.อ. ยิ่งยืนนาน
70 ปี เตรียมอุดมฯผ่านพ้นไป เเต่ดวงใจศิษย์อยู่มั่นคู่สถาน
เคยสั่งสอนเคยผูกพันในวันวาน ยังสืบสานสร้างชื่อเสียงสู่สังคม
ดั่งพฤกษาจามจุรี เป็นศรีศักดิ์ คงความรัก ฝังฝากไว้ให้เหมะสม
สีชมพูดูเด่น ควรค่าชม อาศัยร่มจามจุรีเป็นหลักชัย
ที่เเห่งนี้ เกียรติประวัติมีนับเเสน อย่าดูเเคลนจงรักษาสืบเอาไว้
ม.ล.ปิ่น ท่านรัก ท่านเชื่อใจ รักษามั่นสืบไปมิเสื่อมคลาย
ชื่อ ต.อ. ถูกปักไว้อย่างเชื่อมั่น กลางชีวัน กลางดวงจิต มิจางหาย
พระเกี้ยวทองส่องอร่าม มิมลาย เเม้ชีวา วางวายยังจดจำ
เกียรติ ต.อ. จะสืบทอดต่อไปได้ ต้องอาศัยเหล่าศิษย์ช่วยชักนำ
ใช้ความรู้คู่ไปกับคุณธรรม ปณิธานนี้จงจำสืบต่อไป
"เเต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนยังเวียนวน คือความรักศักดิ์ตนทุกสมัย
ได้ชื่อว่า ต.อ. ย่อมพอใจ พระเกี้ยวน้อย ยิ่งใหญ่ตลอดกาล"

วันอังคารที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2551

ผมชอบปรัชญาชีวิต

* HAPPINESS *

To be happy with a man, you must understand him a lot and love him a little.
การจะมีความสุขกับผู้ชายคนนึง คุณจะต้องเข้าใจเค้ามากๆ แต่รักเค้าน้อยๆ

To be happy with a woman, you must love her a lot and not try to understand her at all.
การจะมีความสุขกับผู้หญิงคนนึง คุณต้องรักเธอมากๆ และไม่ต้องพยายามเข้าใจอะไรในตัวเธอทั้งสิ้น

แค่ใครซักคน


เนื้อเพลง :แค่ใครซักคน

ไม่มีใครเข้าใจ กับคำว่าเหงาใจได้แท้จริงอย่างตัวฉัน
เฝ้ามองนาฬิกา ผ่านไปทีละวัน ผ่านพ้นไปอย่างเชื่องช้า
* เบื่อความเหงา เบื่อความจริงที่เจอ เบื่อความรู้สึกที่ว่างเปล่า ที่เป็นอยู่ทุกวัน

** และฉันต้องการแค่ใครซักคน อยู่ตรงนี้ยืนเคียงข้างฉันทุกวันเวลา สุขและทุกข์ไปกับฉัน วันที่เจอเรื่องเลวร้ายมา จะมีใครบ้างไหม
อยากมีใครซักคน ที่จะคอยนั่งมอง เมื่อฉันยังไม่กลับมา
ตื่นมาทุกๆวัน ก็คอยจะพูดจา อยู่ข้างกัน ไม่ไปไหน
*, **

คะเเนนซัม ก้าก

เดอะ ตุล ล
***************
คะเเนนซัมสาขาดีได้โล่ ได้เเก่ เลขง่าย.38/40 อังกิดเสริม.29/30
คะเเนนซัมสาขาเเม่ด่า ได้เเก่ เลขยาก.28/40 อังกิดหลัก.20/30 เคมี.20/30 ฟิสิกส์.25/30 ชีวะ.22/30 ไทย.18/30 สังคม.22/30 พระพุทธ.26/30

เหลือวิดยุกต์ กะ สุขะ ?? ก้ากกกก

สมาชิกห้องๆๆ

บูม 946

กูรักSPONGEBOB